พระเนื้อผงผสมชานหมาก พระสมเด็จรุ่นแรก หลวงปู่ชอบ ฐานสโม วัดป่าสัมมานุสรณ์ ปี พ.ศ. ๒๕๑๘ สภาพสวยสมบรูณ์ องค์ที่ 2

ประวัติและจำนวนการสร้าง
พระสมเด็จเนื้อผง มีจำนวนการจัดสร้างเพียง 3,000 องค์ ถือว่าเป็นพระผงที่หายากมากที่สุดของหลวงปู่ชอบ ฐานสโม
โดยพระผงสมเด็จหลวงปู่ชอบรุ่นแรกนี้ จัดสร้างใน ปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ซึ่งหลวงพ่อบัวคำ มหาวีโร เจ้าอาวาสวัดป่าสัมมานุสรณ์ เป็นผู้ขออนุญาตสร้าง พระผงรุ่นนี้กดพิมพ์ด้วยมือทำให้น้ำหนักในการกดพิมพ์จึงต่างกัน ซึ่งผู้ที่เป็นคนกดพิมพ์จะเป็นพระเณรวัดป่าสัมมานุสรณ์ นำโดยหลวงพ่อจันทร์เรียน คุณวโร หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ เมื่อครั้งสมัยเป็นพระหนุ่มท่านก็ร่วมกดพิมพ์พระผงรุ่นนี้
โดยใช้มวลสารจากดิน ในสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพาน ที่หลวงปู่หลุย จันทสาโร ท่านนำมาเป็นมวลสาร ผสมกับผงโกโก้ และเส้นเกษาของหลวงปู่

พระผงรุ่นนี้เกิดจากการนำผงโกโก้ที่เหลือจากหลวงปู่ชอบท่านฉันนำมาผสมกับมวลสารที่หลวงปู่หลุยนำมา เนื้อพระจึงมีสีออกแดง สีน้ำตาล สีดินตุ่นเทาแดงแตกต่างกันออกไป

องค์สีเข้มแดงมากๆ คือองค์ที่มาจากการผสม

ผงโกโก้มากที่สุด

องค์สีเทาดิน คือองค์ที่แก่ดินจากสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา ปรินิพพาน

พระองค์ที่มีสีเข้มผงโกโก้จะพบน้อยที่สุด และบางองค์ก็จะปรากฏเห็นเส้นเกษาของหลวงปู่ชัดเจนครับ

พระผงรุ่นนี้มีการจัดสร้างสองพิมพ์ คือ
1.พิมพ์สมเด็จ (พิมพ์ใหญ่) และ
2.พิมพ์รูปเหมือน (พิมพ์เล็ก)

ประวัติหลวงปู่ชอบ ฐานสโม โดยสังเขป
หลวงปู่ชอบ ฐานสโม วัดป่าสัมมานุสรณ์ บ้านโคกมน ตำบลผาน้อย อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย พระอริยะสงฆ์ ที่สำคัญของจังหวัดเลย ท่านเป็นศิษย์ท่านพระอาจารย์มั่น โปรดปรานมากที่สุด และเป็นพระอริยะสงฆ์ กล่าวกันกันว่าเป็นพระอริยะเจ้าผู้ทรงอภิญญาญาณ คือผู้ทรงความรู้ยิ่งในพระพุทธศาสนามีคุณสมบัติพิเศษ 6 อย่าง 1. อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้ 2. ทิพโสต หูทิพย์ 3.เจโตปริยญาณ รู้จักกำหนดใจผู้อื่น 4.บุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้ 5.ทิพจักขุ ตาทิพย์ 6. อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป
ท่านได้พบพระอาจารย์มั่น ภูริทัตฺโต ณ เสนาสนะป่าบ้านสามผง อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม หลวงปู่มั่นได้ให้โอวาทสั้นๆ ว่า “ท่านเคยภาวนามาอย่างไร ก็ให้ทำต่อไปเช่นนั้น อย่าได้หยุด ธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์ที่พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงไว้นั้น มันอยู่ที่ใจเรานี่แหละ ถ้าอยากรู้อยากเห็นธรรมเหล่านั้น ก็ให้ค้นหาเอาที่ใจของท่านเอง” และจากการที่ท่านมีนิสัยชอบโดดเดี่ยวเที่ยวไปอยู่ในป่า ทำในสิ่งที่บุคคลอื่นทำได้ยาก ไม่ชอบเกี่ยวข้องกับหมู่ชนพระเณร เป็นผู้มีความองอาจเด็ดเดี่ยวอดทนเป็นเลิศ ไม่กลัวความทุกข์ยากลำบาก เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย กล้าได้กล้าเสียในการปราบกิเลส ถึงกับพระอาจารย์มั่นออกปากชมท่ามกลางสภาสงฆ์ว่า “ให้ทุกองค์ภาวนาให้ได้เหมือนท่านชอบสิ ท่านองค์นี้ภาวนาไปไกลลิบเลย”ท่านสามารถแสดงธรรมและสนทนาธรรมเป็นภาษาต่างๆ ได้หมด เพียงกำหนดจิตดูว่าภาษานั้นเขาใช้พูดกันว่าอย่างไร ท่านสามารถแสดงธรรมโปรดเทวดา พญานาค ตลอดจนภพภูมิต่างๆ ได้ “พระผู้เป็นที่รักของเทวดาทั้งหลาย”
ในระยะที่ท่านอยู่กับหลวงปู่มั่นนั้น ท่านได้รับความไว้วางใจและมอบหมาย ให้ช่วยดูแลพระเณรที่คิดอะไรนอกลู่นอกทาง ไม่ถูกต้องตามครรลองของผู้ทรงศีลธรรม ท่านก็จะตักเตือน เป็นที่ทราบกันดีในหมู่ลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ปีพุทธศักราช 2514 อายุ 70 ปี ท่านป่วยเป็นอัมพาต และท่านละสังขารเข้าสู่อนุปาทิเสสนิพพาน ณ วัดป่าสัมมานุสรณ์ เมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2538 สิริรวมอายุได้ 93 ปี 11 เดือน 27 วัน 70 พรรษา